Hayata Fransız kalmak

Hayata Fransız kalmak
Belki yeni bir sokak, yeni bir şehir, yeni bir hava lazım bana. 

Gitmek lazım buralardan. İstanbul'a biraz hasret kalmak için... 

Burada ki her şeyden herkesten uzaklaşmak istiyorum.

Betelgüzün elinden tutup şehir şehir gezmek, daha önce kimsenin ciğerlerine dolmayan bakire bir oksijen çekmek istiyorum. 

Aynaya bakıyorum. Eski resimlerle karşılaştırınca.. büyümüşüm. Büyümüş müyüm ?

Bilmiyorum. Çok istiyordum hemencecik büyümek. Hemen okumak hemen işe girmek.

Şimdi durdum.. vazgeçtim.. Çabuk gazına gelmişim gençliğin. İstemiyorum. 

Tüm gençlik sizin olsun verin çocukluğumu. Halının üzerine oturup saatlerce uçtuğunu hayal ettiğim, hayal battaniyesi dediğim mavi kumaşın altına girip görünmez gibi dolandığım, Harry Poter benim sevgilim diye arkadaşlarımı kandırdığım -bir hayli başarılıydım- günleri istiyorum. 

Tek derdimin kirlenen beyaz kilotluçorabım olduğu bir gün diliyorum. 

O günde sonsuza dek çocuk kalmak..

Hayaller ne güzel.. Eskiden sığardım mavi minik battaniyemin içine. Saklanırdım. 

Herkesten. 

Gerçeklerden.

Şimdi beni saran tek mavilik gökyüzü. 

Saklanmaya uğraşıyorum.

Bol giysilerimin içinde..

Görünmezim.. 

Gök.. Kocaman bir düş. Öyle ki karıştırıyorum gerçeklikle. 

Yorgunum. 

Parmaklarım ve kitap sayfaları..Sevişiyorlar uzun zamandır.. Fakat yalnızca dostlar.

Shag..

Fransızca çok hoş bir dil. Hoş kelimesi kadar. Hoş.. Sanki söylenen her kelime aşk üfürüyor yüzünüze.

Belki de anlamadığım için. Şimdilik resimlerine baktığım çizgi roman niteliği taşıyor bilinçaltımda.

Her ışık, her kırmızılık aşk diyor. 

Olmadığını seziyorum. İnanmak istiyorum. Aşk dili..

Birini seversem bir gün..fransızca seveceğim. Je t'aime ! 

Ya da bir kelime olsam hayatın tüm çelişkili gerçekliklerine karşı.. 

Yumuşacık.

Rêve! 

Düş!

Gitmek gerek..

Birkaç kitap. Bir paket sigara. Birde bir sırt çantası.

Ayaklarımın çıplaklığını yadırgamayacak sokaklar istiyorum.

Götür beni.. battaniyem.