Sanırım melekler dünyaya alışamıyor.
Birlikte nefes almayı öğrendiğim,
Beni her seferinde güldürmeyi başaran,
Hüznünü sırrı gibi saklayan,
Gülümsemesinin sıcaklığından haberi olmayan
Gözlerinde gökyüzünü taşıyan
Görünmez adam.
Beklemediğim anlarda beklemediğim yerlerden çıkıp elimi sımsıkı tutan.
Sabah arayıp tek bir kelime demeden gitti dünyadan.
İntihar yakışmadı tenine.
Böyle gidilmez.
Böyle gidemezsin.
Siyah meleğim.
Özlemiştim.
Söylemedim.
Özür dilerim.
Düştüm.
Yalvarırım gözlerini aç ve beklemediğim bir yerden çık.
Elimi tut.
Gel, yalvarırım gel.
Dostlarımı yalnız uğurlamaktan hoşlanmıyorum..
Nefes almayı unutmak istiyorum.
Sanırım melekler dünyaya alışamıyor
16 Temmuz 2013 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder