Hayatta herşey sevmek gibi geliyor insana
Bilinmez bir yalnızlığı yırtmak ister gibi
Ve sen geliyorsun aklıma son hecede
Yıkıyorum bütün tabularımı sana varmak istercesine
Olmuyor yapamıyorum
Senli bütün cümlelerde aklıma gelen tek şey
Beni bir başıma bırakıp gitmen oluyor
Her seferde neden diye bir sözcük akıyor gözlerimden
Cevabını bulamadığım sessiz bir haykırış
Artık acımı bir şişe rakıya gömmüyorum
Bir umut dönersin diye artık beklemiyorum
Artık gülerek ağlamayı
Mutlu olmasam da mutlu gibi görünmeyi
Her saniye ölümü ciğerlerime çekerken
Sensiz yaşamayı da öğrendim
Benim için artık yoksun
Belki de hiç olmadın
Mustafa Erbir
0 yorum:
Yorum Gönder