Ey gönül,
Seni yakan bir Allah’ın kulu değil mi?
Gözlerinin içi hep hüzün, hep dalgın..
Zor değil gözlerindeki matemi görmek,
Çok mu kırıldı bu Gönül?
Ağır mı geldi hayat çökmüş sanki omuzlarına
Ağır bir yük misali ,
Gem vurmuş mutlu yarına koşmana
İsterim sana elimi uzatıp
Derdine bir nebze çare olmak
Lakin görürüm ki,
Bu işin ucunda var kerem gibi bir ah ile yanmak.
0 yorum:
Yorum Gönder